Eerste Afrikaanse week overleeft

Maandag 05-05-2014
Maandag gingen we vroeg door naar Rangala. We gingen met het busje van Bart waar net alle koffers van ons inpaste. Onderweg van de reis naar Rangala, moesten we nog even een tussenstop houden omdat het begon te roken. Het dopje van de koelvloeistof zat niet goed vast gedraaid. Maar toen alles was opgelost kwamen we uiteindelijk aan in Rangala. Wat ons was verteld dat Rangala een klein dorpje was met veel armoede klopt inderdaad. Op de compount waar ons gezamelijke huis staat, staat ook een schooltje met 3 kleine klaslokalen waar zo 30 kinderen in een klas zitten. Er staat ook een baby home, waar ik de 6 weken stage ga lopen. Op de baby home zijn ongeveer 75 wees kinderen aanwezig, er bevindt zich ook een ziekenhuis(je). Tussen ons huis en de baby home en school lopen er ook nog een aantal koeien rond, geiten en kippen. En er wonen hier ook mensen in een heel klein huisje met golfplaten. Toen we de compound hebben bekeken, zijn we ons eigen huis binnen gegaan. En wat een SCHRIK! Het leek er wel op dat het huis 10 jaar onbewoond is. Je durfde niets aan te raken omdat het zo vies was!!!. Dus nadat we een rondleiding in de baby home hebben gehad en de boodschappen gedaan hebben in Ugunja de kleinste supermarkt wat ik ooit heb gezien. We zijn terug gegaan naar ons compount met een busje waar eigenlijk 15 pers in mogen, maar hier vullen ze de busjes zo erg dat je uiteindelijk met 23 mensen in dat busje zit, ik had een vreemd jongentje op mijn schoot omdat er anders niet meer mee konden. Na de rare busreis konden we gaan schoonmaken in ons huis. We wisten niet waar we moesten beginnen. We deden eerst ieder ons eigen kamertje, met douche en wc. Waar we al meer dan een uur mee bezig waren, moesten we dus ook nog de woonkamer en de keuken doen! Na een paar uur bloed zweet en tranen konden we eindelijk normaal leven, en eten. We hadden die dag al veel gezien, en schoongemaakt dus de avond duurde niet erg lang. We lagen op tijd op bed.

Dinsdag 06-05-2014
Dinsdag was het een erg relaxte dag voor ons. We zijn bij Kim haar stage plek wezen kijken, de girls scool. De girls scool ligt hier 5 minuten lopen van ons huis. Dus dat is ideaal. We hebben die dag ook onze eerste handwas gedaan. De bewoners hier lachte ons gewoon uit, omdat wij als blanken het waarschijnlijk verkeerd deden. We stonden met zijn 4e buiten in de zon, met ieder een eigen teiltje water en onze stinkende kleren. We waren echt aan het zeuren omdat het zo warm was, en omdat we het niet echt schoon kregen. Terwijl de mensen hier 10x per dag handwas doen en 10x zoveel. Mochten wij eigenlijk niet zeuren. Het voordeel is wel dat de was hier heel snel droogt. Na de lunch gingen priscilla, kim en michelle een dutje doen. Ik en mark gingen even buiten een rondje doen, of we misschien nog iets bijzonder zagen. We kwamen een aardige vrouw tegen, die ons wilde rond leiden in de school. De school had 3 kleine klas lokalen waar 5 dagen zijn gevuld met zo 30 man per lokaal. Erg klein dus. Voor de rest hebben we koeien gezien, vrouwen die de was aan het ophangen waren en we namen nog een kijkje in de baby home. Na de korte wandeling, pakte we nog een stoeltje voor ons zelf die we buiten hadden neer gezet, samen met een glas sprite. De rust duurde niet lang, want als de kinderen zien dat je buiten ben komen ze gelijk naar je afgerent. Ze komen gelijk op je schoot zitten, en pakken je drinken af en drinken het zelf op. Mark had een goed idee om ze een ballon te geven om ze daarmee te laten spelen. Maar toen de 2 kinderen eenmaal met die ballonnen aan het spelen waren, kwam er één voor één steeds meer kinderen om ballonnen. Was wel een mooi gezicht om die kinderen zo blij te zien met een simpele ballon. De rest van de dag hebben we niet veel gedaan. En zijn we op tijd gaan slapen.
Woensdag 07-05-2014
Dit was onze eerste stage dag in Rangala in het baby home. Dit is de stage plek van mijn en Priscilla. We begonnen dit keer met zijn alle omdat de andere stage plaatsen nog niet open waren, of te weinig kinderen. We moesten om 07:55 aanwezig zijn omdat het normaal is dat ze die 5 minuten eerst gaan bidden. Dus wij ruim op tijd, kwam de rest pas om 08:15 op het gemakje. We deden eerst een voorstel rondje, en ons werd verteld wat de verwachtingen zijn van ons en van hun. Daarna kregen we een rondleiding. De eerste kamer die ze ons liet zien was de kamer waar de aller kleinste baby’s liggen. Het zijn er in totaal 5 en het zijn allemaal meisjes. Op dat moment huilde e een baby en gaf ze de baby in mijn handen. Ik moest hier wachten met de baby’s en zij ging verder met de andere om rond te leiden. Mijn rondleiding was dus erg kort. Ik heb horen vertellen dat Kenianen alles op hun gemak doen, en dat ze heel makkelijk zijn als er vrijwilligers rond lopen. Mijn werd verteld dat er zo een zuster kwam om me te helpen, om die baby’s te verzorgen en te voeden. Dus ik blijf netjes wachten in het kamertje met 1 baby in me handen en 4 op bed. 30 minuten later kwam er eindelijk een zuster me helpen. Ze had de voeding bij, en ze vertelde me wie welke fles heb en toen ging ze weer weg. Ik mocht dus gelijk de aller kleinste baby’s omstebeurt eten geven zonder dat ik de baby’s ken. Nadat is gebeurt kwam de zuster weer eindelijk, en ze legde me uit wat nou de bedoeling was van het wassen van de baby’s in een teiltje. Ze deed het bij 1 baby voor en ik mocht de andere 4 baby’s wassen en aankleden. Ik vond dit best een zware ochtend omdat ik alles niet wist wat hier de regels zijn en wat de bedoeling was. En omdat ze hier te makkelijk zijn, moet je er zelf achter zien te komen. Maar alles ging gelukkig goed. Na de 15 minuten pauze thuis, ging ik met me eigen groepje weer terug naar het baby home, en we zagen dat er zo 15 kinderen buiten aan het spelen waren op een afgesloten pleintje waar geen leidsters bij waren. De kinderen waren nog maar rond de 2, 3 jaar oud. Wij gingen dus maar met de kinderen spelen, we hadden weer ballonnen gehaald om de kinderen te vermaken. Omdat het zo armoedig is hier, plaste de kinderen gewoon in hun broek, zonder onderbroek ook aan. En omdat ze maar bepaalde tijden eten en drinken krijgen, probeerde ze gewoon de urine te drinken van een ander die op dat moment aan het wild plassen was. We werden persoonlijk heel misselijk daarvan, en wilde dit nooit meer zien! We hadden van 13:00 tot 15:00 pauze, zodat we even konden bijkomen van de schrik! Dat had ik wel nodig ook, ik was er erg van geschrokken omdat ik zoveel in een ochtend heb gezien wat eigenlijk voor ons niet normaal is. ik heb even een uurtje me ogen dicht gedaan, en we konden er weer tegen aan. 15:00 tot 17:00 was wel een relax middagje, aantal baby’s de fles geven, was ophangen en opvouwen. Eenmaal thuis waren we stuk voor stuk gesloopt. Michelle had voor ons lekker Hollandse hutspot gemaakt, en de avond was erg kort voor ons.
Donderdag 08-05-2014
Onze 2e stage dag. En voor Mark en Kim hun 1e echte stage dag. Ik en Priscilla waren best wel gespannen. We dachten we gaan om 08:00 weg zijn we nog optijd, maar nee waren ze er allemaal al. Ze vertelden of er misschien in de nacht nog bijzonderheden zijn geweest in de baby home. We leerde elkaars namen nog een keer, en we konden weer aan de slag. Ik mocht weer helpen bij de kleinste baby’s. Dit keer wist je al een beetje wat je te wachten stond, dus het viel op zich mee. Ik een collega werkte nu echt samen, alles werd niet aan mijn overgelaten maar we deden samen de baby’s verzorgen. Dat was wel erg fijn, omdat je haar door vragen stellen beter leert kennen en dat je kan vragen als je iets niet snap op weet. De ochtend ging goed. Na de kleine pauze was er weer een shock! Ik kreeg een zieke baby van 3 maanden oud in me handen geduwd. En ze vertelde me dat we naar het zieken huis moesten met hem. Het ziekenhuis bezoek heeft 2 ½ uur geduurd, ik heb de baby niet los gelaten. De zuster die bij mijn was, die liet mijn meer alleen alles op lossen dan dat zij dat deed. Ze ging meer haar eigen ding doen, terwijl ik met de baby bij 3 verschillende dokters ben geweest, de baby 5 prikken heb gehad en ze hier allemaal meer swahillis praten dan Engels. Het waren even 2 spannende uren voor me omdat ik niet goed wist wat de bedoeling was en wat de dokters allemaal bedoelde. Alleen uit eindelijk is het allemaal goed gekomen. Alleen voor de baby niet want uit de bloed testen blijkt dat hij malaria heeft. Hij lig nu aan het infuus. De middag was gelukkig relax. Samen met pris de was wassen, opvouwen en ophangen en tussen door nog hongerige baby’s voeden. We aten vanavond lekker nasi! De volgende dag gaan we weer weekendje naar Kisumu, dus dat werd weer een tas pakken en op tijd naar bed.

Vrijdag 09-05-2014
We mochten eindelijk uitslapen, maar omdat er zo’n leuke haan in de tuin rond loopt en vanaf 7 uur al begint te kraaien, zat ik al om 08:00 recht over eind in bed. Terwijl iedereen nog sliep ben ik maar muisstil mijn kamertje gaan opruimen, en schoonmaken. Zodat me kamer weer schoon zal zijn als ik zondag terug kom. We gingen die dag eindelijk weer terug naar Kisumu, naar het iets luxere leventje. Ik en Michelle zorgde voor de bus kaartjes, terwijl de rest nog in dromenland was. 11 uur zou de bus komen om naar Kisumu te gaan, maar omdat de chauffeur zelf ook keniaans is kwam hij rond half 12 aan. Na een lange 2 uur bus reis, eindelijk weer in Kisumu. Waar we lekker een relaxte middag hadden. ‘Savonds lekker uiteten gegaan, eindelijk na een week lang weer vlees! Ik heb voor 5,30 heerlijke steak met friet op!. Na het eten nog een drankje en een dansje en de avond was weer goed gevuld!

Zaterdag 10-05-2014
Om 09:00 stond de wekker weer, om met onze kater koppen nijlpaarden te gaan spotten. Maar eenmaal aangekomen bij de nijlpaarden, was het water te wild. We hebben ons maar getroost met een cappuccino. We zijn vanmiddag voor de 1e keer de markt af gegaan. Het is een klein marktje, met allemaal de zelfde spullen die ze verkopen en je wordt bijna hun kraampje ingesleurd omdat ze vinden dat blanke genoeg geld hebben om iets te kopen. Maar wij als Nederlanders kijken kijken en niet kopen! Vanavond lekker weer uit eten en nog maar een dansje wagen! Kijken of de keniaanse dans moves al beter gaan!